سازمان ایمنی غذایی اروپا (EFSA)، یک نظریه علمی را با عنوان " ارزیابی ایمنی استفاده از نانوذرات نقره در موادی که با خوراکی ها در تماس هستند" منتشر کرد. وظیفه این ارزیابی را CEP که زیرمجموعه EFSA در زمینه آنزیم ها و افزودنی های کمک فرایندی می باشد، بر عهده گرفت. بر اساس این ارزیابی، اندازه تمام نانوذرات نقره در بازه ۱ تا ۱۰۰ نانومتر قرار می گیرد. قطر متوسط این ذرات ۱۵ نانومتر می باشد و ۹۹ درصد این ذرات اندازه ای کوچکتر از ۲۰ نانومتر دارند.
بر اساس چکیده این نظریه، از نانوذرات نقره به عنوان زیست کش (بایوساید) سطحی در مواد پلاستیکی غیرقطبی استفاده می شود. حداکثر مقدار مجاز نانوذرات نقره در مواد پلیمری ۰.۰۲۵ درصد وزنی می باشد. این مواد پلاستیکی حاوی نانوذرات نقره، در بسته بندی مواد غذایی مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. زمان تماس، دما و نسبت سطح تماس به جرم مواد غذایی، از دیگر پارامترهای موثر در استفاده از مواد بسته بندی هستند که این پلاستیک ها برای طیف وسیعی از این پارامترها مناسب می باشند. 
همچنین در چکیده این نظریه، ذکر شده است که داده ها و اطلاعات حاصل از تست سایش و سنجش میزان انتقال مواد از پلاستیک به مواد غذایی، نشان می دهد که در شرایط آزمایش، نانوذرات نقره درون پلیمر باقی می مانند و در مقابل سایش نیز از خود مقاومت نشان داده و وارد مواد غذایی نمی شوند. بنابراین تماس این مواد پلیمری با مواد غذایی، از منظر سم شناسی، موجب ایجاد نگرانی نخواهد شد. 
با این حال باید توجه نمود که نانوذرات نقره می توانند به صورت یون محلول، از سطح مواد پلاستیکی، به مواد غذایی منتقل شوند. این انتقال می تواند حداکثر به اندازه ۶ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم مواد غذایی باشد، که کمتر از حد مجاز پیشنهاد شده (۵۰ میکروگرم نقره به ازای هر کیلوگرم مواد غذایی) توسط پنل علمی افزودنی های غذایی، طعم دهنده ها، مواد کمک فرایندی و مواد در تماس با خوراکی ها، در سال ۲۰۰۴ میلادی می باشد.
محدوده مجاز دیگر در نظر گرفته شده برای انتقال نانوذرات نقره از پلاستیک های بسته بندی به مواد غذایی، میزان جذب مجاز روزانه (ADI) است. آژانس مواد شیمیایی اروپا (ECHA)، میزان مجاز جذب روزانه نقره را ۰.۹ میکروگرم یون نقره به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن انسان تعیین نموده است.
بنابراین پنل CEP نتیجه گرفت که اگر غلظت نانوذرات نقره در پلیمرهای مورد استفاده در پلاستیک ها، از میزان مجاز ۰.۰۲۵ درصد وزنی، تجاوز نکند، هیچ نگرانی در مورد ایمنی مصرف کنندگان مواد غذایی وجود نخواهد داشت. از جمله این پلیمرها می توان به پلی الفین، پلی استر و پلی استایرن ها اشاره نمود که در تماس با مواد غذایی آبی، متورم نشده و باد نمی کنند. پنل CEP همچنین به این نکته اشاره دارد که اگر مواد غذایی از منابع دیگر در معرض ذرات نقره قرار گیرند، ممکن است میزان جذب، از حداکثر میزان مجاز جذب روزانه که توسط ECHA تعیین شده، تجاوز کند.