استاندارد ملی

استاندارد، مدرکی حاوی قواعد، راهنمایی‌ها یا ویژگی‌های مرتبط با فعالیت‌ها یا نتایج آنهاست که به منظور استفاده عمومی و مکرر، از طریق هم‌رایی و اجماع در میان ذی‌نفعان و دست اندرکاران تدوین می‌شود و در نهایت توسط یک سازمان شناخته شده تصویب می‌گردد. هدف از استانداردسازی، دست یابی به سطح مطلوبی از نظم و قاعده مندی در یک زمینه خاص است. استاندارد باید مبتنی بر نتایج استوار علوم، فنون، تجربیات و در راستای ارتقای منافع جامعه باشد. استاندارد یکی از پایه‌های توسعه علم، فناوری و نوآوری است و نقش مهمی در پیشرفت صنعت و اقتصاد دارد.

استانداردهای ملی حاوی تعاريف، روش‌هاي آزمون و ویژگی‌ها، مستندات و مقررات كيفي برای محصولات در حال تولید یا موجود در بازار کشور هستند. تدوین اين استانداردها با در نظر گرفتن شرايط کشور (اعم از شرايط اقتصادي، فني، فرهنگی، اجتماعی و ...) و طی یک فرایند مشخص انجام می‌گردد. در این فرایند پس از تایید کلیات موضوع از سوی سازمان ملی استاندارد، پیش نویس استاندارد توسط متخصصان و ذی‌نفعان هر حوزه و زیرنظر کمیته‌های فنی متناظر تدوین می‌شود و پس از تایید سازمان ملی استاندارد، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر مي گردد. در تدوين اين استانداردها طرف‌هاي ذي‌نفع از قبيل توليد كننده، مصرف كننده، متخصصان مراكز علمي و پژوهشي، سازمان‌هاي نظارتی و حاکمیتی و ... مشاركت داده می‌شوند.

مسئولیت رسمی تدوین استانداردهای ملی حوزه فناوری نانو در کشور، برعهده کمیته فنی متناظر با «کمیته فنی فناوری نانو سازمان بین المللی استاندارد» (ISO TC/۲۲۹) است. گروه استاندارد و ایمنی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، با مجوز سازمان ملی استاندارد میزبانی دبیرخانه این کمیته را در دست دارد.

فعالیت‌های گروه استاندارد و ایمنی در زمینه استانداردهای ملی فناوری نانو شامل موارد زیر است:

• حمایت از تدوین استانداردهای ملی با توجه به نیازهای صنعت و اولویت‌های کشور

• مشاوره و کمک به واحدهای تولیدی متقاضی برای تدوین استانداردهای ملی موردنیاز

• آموزش و ترویج استانداردهای ملی کاربردی و سودمند در مراکز علمی و پژوهشی، آزمایشگاه‌ها، صنایع، سازمان‌های دولتی