۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
۱ خرداد ۱۳۹۲
تهیه و استفاده از مواد مرجع یکی از نیازمندی های اصلی و اولیه اندازه شناسی است که برای کالیبره نمودن دستگاه ها و تجهیزات اندازه گیری به کار می رود. اندازه گیری و تعیین مشخصات نانومواد به خصوص ویژگی های ایمنی، سلامت و زیست محیطی آنها، نیز نیاز به مواد مرجع متناسب و متناظر دارند. اخیرا مقاله ای با عنوان "مواد مرجع نانو برای اندازه گیری های ایمنی، سلامت و زیست محیطی: نیازها، شکاف ها و فرصت ها" توسط کارشناسانی از سازمان های معتبر فعال در حوزه ایمنی نانو از کشورهای مختلف اعم از ایالات متحده، انگلستان، ژاپن، آلمان، و ... مانند: NIOSH، NIST، و ... منتشر شده است که در آن به بررسی مواد مرجع در حوزه ایمنی نانو می پردازد.
در این مقاله، نویسندگان به طور منتقدانه ای فهرست های منتشر شده از نانو اشیاء را مرور کرده اند. آنها تعیین ویژگی های فیزیکوشیمیایی نانو اشیاء را مساله ای مهم در ارزیابی ریسک آنها در نظر گرفته اند و چالش های اندازه گیری را درکنار توسعه منابع نانومواد مورد بحث و بررسی قرار داده اند. در این مقاله پنج فهرست شناسایی شده است که شامل ۲۵ (دسته بندی) نانو اشیاء می باشد. فقط چهار مورد از این مواد (طلا، دی اکسید سیلیسیوم، دی اکسید تیتانیوم و نقره) در تمام لیست ها مشاهده می شوند. ۲۳ مشخصه برای تعیین مشخصات شناسایی شده است که فقط ویژگی سطح ویژه در تمام فهرست ها به طور مشترک مشاهده می شود. موضوعات کلیدی و نتایج مطرح شده در این مقاله مروری عبارت است از:
۱) گروه های مختلف، توسعه برخی نانو اشیاء را به عنوان اولویت خود قرار داده اند که در نوع مواد مرجع اجماع کمی وجود دارد.
۲) فقدان واژه شناسی و تعریف های هماهنگ، مانع توصیف دقیق بسیاری از مشخصه های نانو اشیاء می شود.
۳)خیلی از مشخصه های شناسایی شده به عنوان ویژگی های نانو اشیاء بد تعریف شده اند یا کیفی هستند و قابلیت ردیابی مترولوژیکی ندارند.
۴) در زمان ارائه در رسانه ها و نیز اجرای مدل های سم شناسی، به شدت نیاز به پروتکل های استانداردی برای تعیین مشخصات نانو اشیاء وجود دارد.
۵) فرآیندهای اندازه گیری که برای تعیین مشخصات نانو اشیاء مورد استفاده قرار می گیرند، باید درک و شناخته شوند. زیرا ابزار و تجهیزات یکسان، ممکن است یک نمونه معین را به روشی متفاوت اندازه گیری کنند.
۶)مواد مرجع مناسبی باید هم برای کالیبره نمودن دقیق ابزار و هم برای اهداف آزمون های عمومی مورد استفاده قرار گیرند (مانند پروتکل معتبر سازی)
۷) احتیاج به روشن شدن این مساله است که کجا مواد مرجع در دسترس نیستند و آیا "مواد آزمون (نماینده)" که فاقد ارزش به عنوان مرجع یا تایید شده هستند، برای آزمون سم شناسی مفید می باشند.
۸) نیاز به ایجاد یک اجماع درونی بین نهادها و مجامع مربوط به حوزه های نانو فناوری، محیط زیست و ایمنی است تا نیازمندی ها در زمینه مواد مرجع را اولویت بندی کنند و مشخصه های مورد نیاز و شکل های فیزیکی و شیمیایی مواد انتخاب شده را بهتر تعریف کنند.
مقاله منتشر شده مربوطه را می توانید از اینجا دریافت نمائید.