۲۰ فروردین ۱۴۰۳
یازدهمین کنفرانس nanotox۲۰۲۴ در ایتالیا
۲۲ اسفند ۱۴۰۲
۱۷ مرداد ۱۳۹۵
با استفاده از روشهای خاص آماری، میتوان ارزیابی ریسک نانو ذرات را بهبود بخشید. این نتیجهی پایان نامه دکتری رینه جاکوب است که در ۷ جولای ۲۰۱۶ در دانشگاه واگنیگن دفاع کردهاست. جاکوب نشان داد که این تکنیکها میتواند در ارزیابی ریسک استفاده گردد، دو منبع مهم خطا که در محاسبات فعلی وجود دارد را حذف کند و نتایج قابل اعتمادی را ارایه کند. فناوری نانو رشتهای نسبتا جدید، اما با رشدی بسیار سریع میباشد. همانند دیگر مواد جدید، هیچ اطلاعات قبلی درباره موارد ایمنی نانوذرات ندارد و این واقعیت، ارزیابی ریسک را مشکل میکند. برای اینکه نانوفناوری توسط اقشار مختلف جامعه پذیرفته شود، بررسی ریسک ضروری است. سوالات اساسی که در این زمینه وجود دارد شامل موارد زیر است که هدف تحقیق جاکوب یافتن پاسخ این سوالات میباشد:
• با تجربه محدود چگونه میتوان تا حد امکان ریسک را به طور صحیح پیشبینی کرد؟
• چگونه میتوان درک بیشتری از این ریسکها به دست آورد؟
.
دو دلیل اصلی برای مشکل بودن فرآیند ارزیابی ریسک نانوذرات وجود دارد. دلیل اول کمبود اطلاعات موجود است از اینکه: چگونه ذرات در محیط پراکنده میشوند، چگونه موجودات در تماس با ذرات هستند، و یا چگونه این ذرات برای این موجودات زیان آور هستند. این کمبود دانش منجر به عدم قطعیت در ارزیابی ریسک میشود. دلیل دوم این است که در ارزیابی ریسک اغلب با مقیاس بسیار کوچک مواد سر و کار داریم و این منجر به ایجاد خطاهای بزرگ در ارزیابی ریسک میگردد. در این مطالعه جاکوب نشان داد که چگونه روشهای آماری میتواند به حل این مشکلات کمک نماید.
برای تخمین ریسک به اندازهگیری نیاز است، اما این قبیل اندازه گیریها هرگز قطعی نیستند. تکنیکهای آماری میتوانند به توصیف تغییرات اندازهگیری کمک نمایند. در اندازهگیری دو جنبه مهم وجود دارد: عدم قطعیت و تغییر پذیری. عدم قطعیت ناشی از کمبود دانش میباشد، برای مثال اندازه گیریهای کافی انجام نشدهاست و یا در اندازهگیریها دقت لازم وجود نداشتهاست.
جاکوب از روش ارزیابی یکپارچه ریسک احتمالی (IPRA) برای تفکیک این دو نوع تغییرات استفاده نمودهاست. این روش برای ارزیابی اثرات مواد شیمیایی بر سلامتی انسان توسعه یافته است، اما جاکوب از آن برای نانو ذرات استفاده کرد. با استفاده از این روش، نه تنها میتوان به نتایج بهتری دست یافت، بلکه منابع عدم قطعیت نیز قابل شناسایی است. با تمرکز روی این موارد، میتوان کیفیت ارزیابی ریسک را بهبود بخشید.
در این تحقیق، جاکوب کاربردهای مختلف نانوذرات از قبیل نانو سیلیکا در محصولات مواد غذایی، دی اکسید تیتانیوم در مواد آرایشی و پزشکی و ذرات نقره ضد باکتری را مطالعه نمود. وی توانست منابع عدم قطعیت را شناسایی کند. نتایج این پژوهش منجر به پیشرفت اساسی در کاهش عدم قطعیت میگردد و به ارزیابی ریسک ناشی از نانو ذرات کمک میکند.
پایان نامه رینه جاکوب در این جا قابل مشاهده است.