سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) گزارشی تحت عنوان " بررسی روش های آزمایشگاهی مورد استفاده  توسط سازمان OECD برای ارزیابی خطرات سلامتی در طرح سنجش ایمنی نانومواد تولید شده" منتشر کرد.

این طرح برای آزمایش ۱۱ نانومواد تولید شده و تعیین خواص فیزیکوشیمیایی، سرنوشت محیط زیستی و سمیت محیطی انجام می شود.

هدف این ارزیابی، بررسی مجدد پرونده های قبلی و تعیین روش های مورد استفاده و همچنین روش های خارج از دستورالعمل و محدودیت های احتمالی هر آزمون مورد استفاده برای سنجش تولید نانومواد می باشد.

مشاهدات کلی زیر از این ارزیابی حاصل شده است:

-         با اینکه از روش های آزمایشگاهی برون سلولی پیشنهادی سازمان OECD استفاده می شود، با این وجود تعدادی از آزمایشات نیز جزء روش های پیشنهادی OECD نیست.

-         تعدادی از نانومواد توسط آزمون های درون آزمایشگاهی ارزیابی شده اند اما مجموعه کامل آزمون های برون سلولی برای یک نانومواد خاص موجود نیست.

-         کلیه فاکتورها (مثلاً حساسیت و تحریک پوستی) بررسی نشده است.

-         چندین مورد عدم تطابق در پرونده ها از جمله در پارامترهای فیزیکی و شیمیایی، تداخل نانومواد تولید شده با پروتکل ها و همچنین ناسازگاری در گزارش وجود دارد.

-         خصوصیات نانومواد تولید شده در شرایط آزمایشگاهی (به عنوان مثال در محیط کشت) و جذب سلولی گزارش نشده است.

-         برای رُس در مقیاس نانو و دندریمر داده های آزمایشگاهی برون سلولی وجود ندارد. همچنین برای نقره و رُس در مقیاس نانو سمیت سلولی گزارش نشده است.

طبق این گزارش، مراحل بعدی به شرح زیر است:

-         طبق مطالعات و گزارشات، هیچ محدودیتی در استفاده از آزمون TG۴۲۸ برای نانومواد تولیدی وجود ندارد.

-         چندین فاکتور کلیدی برای ارزیابی روشهای جذب سطحی نانومواد بر پوست در نظر گرفته نشده است و ممکن است بررسی های بیشتری نیاز باشد.

-         کارایی آزمون TG۴۳۷ و TG۴۳۱ باید بیشتر بررسی شود.

-         به آزمون TG۴۸۷ باید توصیه های خاص در مورد اضافه کردن سیتوکالازین B هنگام کار با نانومواد تولید شده و تأیید جذب درون سلولی نانومواد اضافه شود.

-         از آنجایی که چندین آزمون ارزیابی سمیت ژنتیکی در این طرح سنجش اعمال شده است، بهتر است با گروه متخصص سمیت ژنتیکی برای تعیین اولویت بندی آزمون ها مشورت شود.

علاوه بر اقداماتی فعلی مؤسسه OECD (WPMN) و اقدامات کمیته فنی برای استانداردسازی و ارائه دستورالعمل برای برخی از آزمونهای سمیت نانومواد، باید نظرسنجی و توسعه آزمون های پرکاربرد نیز در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، آزمایشات مورد استفاده برای تعیین پتانسیل نانومواد در ایجاد استرس اکسیداتیو و ارزیابی پارامترهای خاص برای بررسی اثرات ایمنی در معرض قرار  گرفتن نانومواد استفاده می شود.