۳۰ شهریور ۱۴۰۴
مطالب مرتبط
در ۱۰ نوامبر سال ۲۰۱۵، سازمان حفاظت محیط زیست دانمارک گزارشات زیر را در رابطه با نانومواد منتشر کرده است:
ارزیابی زیست محیطی استفاده از نانومواد در دانمارک: این سند گزارشی از پروژه‌ی " اثرات نانومواد در محیط دانمارک " (NanoDEN) می‌باشد. این پروژه با هدف بررسی و تولید دانش جدید در مورد نانومواد سازگار با محیط زیست در بازار دانمارک و ارزیابی خطرات مرتبط با محیط زیست است. در این گزارش شامل خلاصه نتایج بدست آمده از پروژه‌های فرعی و ارزیابی اینکه آیا نانومواد برای محیط زیست دانمارک خطراتی در پی دارد یا خیر، می‌باشد. این ارزیابی برای نه مورد نانوموادهای تاثیرگذار بر محیط زیست ، انجام شده است. این نانومواد عبارت‌اند از: دی اکسید تیتانیوم. اکسید روی؛ نقره؛ نانولوله های کربنی؛ اکسید مس؛ آهن صفر ظرفیتی؛ دی اکسید سریم. نقاط کوانتومی؛ و کربن سیاه و سفید.
ارزیابی ریسک مصرف کنندگان محصولات نانو (در بازارهای دانمارک): در این گزارش موارد زیر ارائه شده است:
• ارزیابی خطرات مربوط به ۲۰ نانوماده انتخاب شده در حالت‌های مختلف تماس،
• ادغام نتایج این ارزیابی‌ها با یافته های فعالیت های قبلی از پروژه،
• بحث راجع به تماس با نانومواد و خطرات ناشی از آن به طور کلی،
• شناسایی شکاف اصلی موجود بین آنچه از نانومواد می‌دانیم و آنچه باید برای ارزیابی ریسک تماس با نانومواد انجام شود.
جذب پوستی نانومواد دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی در کرم های ضد آفتاب (بررسی نقش اندازه و سطح پوشش):
بر اساس نتایج آزمایشات انجام شده روی موش‌ها و پوست انسان این نتیجه حاصل شد که با این روش‌های آزمایشگاهی مورد استفاده، جذب پوستی نانوذرات TiO۲ و ZnO قابل مشاهده و ثبت نیست (در واقع جذب این نانومواد با این میزان از دقت روش آزمایش قابل تشخیص نبوده است). اشکال دیگری که در این روش آزمایش وجود دارد، این نکته است که اگر مقدار نانومواد دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی را کم کنیم تا در محدوده‌ی اندازه‌گیری این روش آزمایشگاهی قرار گیرد، این امکان وجود دراد که دوز مصرفی به حد لازم برای تشخیص مسمومیت سیستمی نرسد ( این تشخیص بر اساس شواهد سم شناسی در جوندگان صورت می‌گیرد). این نتیجه گیری با نتایج حاصل از کمیته‌ی علمی ایمنی مصرف کنندگان که در آن عنوان شده بود، مصرف این دو نانوماده تا غلظت ۲۵ درصد در محصولات آرایشی و بهداشتی و استعمال خارجی مانعی ندارد، سازگاری دارد.
اثرات زیست محیطی نانومواد مهندسی شده: پیش بینی غلظتی که اثر جانبی ندارد(PNECs):
این گزارش شامل یافته‌های کلیدی زیر است:
• از جمله پارامترهایی که برای نانومواد می‌توان استفاده کرد، عامل ارزیابی (AF) و توزیع حساسیت گونه (SSD) می‌باشد. البته این روش‌ها به هنگام تست نانومواد از فرایندهای خاص نانو استفاده نمی‌کنند و در نتیجه ممکن است نتایج همیشه نماینده‌ی شرایط طبیعی نباشد. با مروری بر تحقیقات گذشته، سه روش دیگر پیشنهاد شد: توزیع حساسیت گونه احتمالاتی (PSSD)؛ یون فلز محلول؛ و نشان دهنده غلظت بدون اثر (INEC).
• رویکرد فعلی برای انتخاب داده ها با هدف برآورد PNEC با استفاده از "اقدامات خوب آزمایشگاهی (GLP)" و دستورالعمل‌های پذیرفته شده، انجام شده است. از آنجایی که مطالعات انجام شده برای مواد شیمیایی حل شونده، ویژگی‌های خاص نانوذرات را در نظر نمی‌گیرند، نمی‌توان به آنها اعتماد کامل داشت.
• در پروژه حاضر، برای ارزیابی شفاف این نکته که آیا مطالعات "اثر نانومواد مهندسی شده"تا چه حد برای ارزیابی ریسک مناسب هستند، رویکرد مناسبی اتخاذ شده است. این رویکرد بر پارامترهای خاص نانومواد تمرکز دارد.
• بیش از ۱۲۰۰ مقاله علمی با موضوع مطالعات اثر نانوذرات مهندسی شده وجود دارد. حدود ۵۰۰ عدد از این مقاله‌ها به طور بالقوه می توانند برای استخراج PNEC استفاده شوند. در ۵۰ درصد از این مطالعات از دافنی، در ۳۰ درصد ماهی و در۲۰ درصد از جلبک برای آزمایش استفاده شده است، با این وجود هیچ‌کدام از این مطالعات برای ارزیابی ریسک کافی نیستند.
• تعداد مقالات مناسب برای ارزیابی ریسک آنقدر کم است که برای برآورد PNEC تنها می توان از فاکتور AF استفاده کرد.
• با استفاده از داده های موجود، می‌توان نتیجه گرفت نانو‌ذره نقره به عنوان سمی‌ترین نانوذره‌ی مهندسی شده شناخته شده (PNEC=۱۲ (ng/Lit)) در حالی که دی اکسید تیتانیوم دارای کمترین میزان سمیت می‌باشد PNEC=۱۸ (ng/Lit)). به دلیل کمبود اطلاعات، محاسبه‌ی PNEC برای کربن سیاه و ذرات کوانتومی ممکن نبوده است.
• PNEC به دست آمده در این گزارش در همان سطح و یا کمی پایین‌تر از PNEC گزارش شده توسط اتحادیه اروپا می‌باشد. PNEC بدست آمده برای دی اکسید تیتانیوم، اکسید روی و اکسید مس نیز بسیار نزدیک به مقادیر گزارش شده توسط اتحادیه اروپا بوده است.