این تصویر که در بالا نشان داده شده است، به صورت دستی رنگ آمیزی شده که در آن بخش های سبز رنگ مربوط به ذرات مغناطیسی بوده که از طریق محلول آبی روی سطح یک زیرلایه ریخته شده است. در این تصویر سطوح مختلف تجمع ذرات نمایش داده شده است. هکتور از اعضاء گروه شناسایی کوانتومی در موسسه مترولوژی کوانتوم است که روی نانومغناطیسی کردن کار میکند. او به دنبال ساخت نانوحسگرهای مغناطیسی با قابلیت شناسایی مولکول ها و ذرات منفرد است که در حوزه علوم زیستی مورد استفاده قرار میگیرد. ذرات مغناطیسی به شدت کوچک بوده و قطری کمتر از یک میکرون دارند. البته هکتور روی ذرات کوچکتر از ۱۰۰ نانومتر هم کار میکند. با پوشش دهی این ذرات میتوان آن ها را به یکدیگر متصل کرد. برای استفاده در بخش حسگری لازم است که این ذرات از هم جدا باشند. هکتور روش های مختلفی را برای یافتن راهکاری به منظور منفرد نگهداشتن این ذرات مورد آزمایش قرار داده است. بعد از جدا کردن این ذرات از هم، میتوان یکی از آن ها را به نوک میکروسکوپ نیروی اتمی AFM متصل کرد و از آن برای مطالعه برهمکنش نانوساختارهای مغناطیسی استفاده کرد. این روش برای سنجش میزان حساسیت نانوحسگر به کار گرفته میشود. هدف نهایی از این پروژه، توسعه نانوساختارهای مغناطیسی روی تراشه سیلیکونی است که برای شناسایی مولکول های منفرد استفاده می شود. ذرات میتوانند به دیگر مولکول ها نظیر پروتئین متصل شده و برای تشخیص بیماری مورد استفاده قرار گیرند. این پروژه با همکاری مرکز PTB آلمان انجام شده است.