۲۰ فروردین ۱۴۰۳
یازدهمین کنفرانس nanotox۲۰۲۴ در ایتالیا
۲۲ اسفند ۱۴۰۲
۲۷ مرداد ۱۳۹۵
در ۲۷ جولای ۲۰۱۶، سازمان تغییرات آب و هوا و محیط زیست کانادا (ECCC) و سازمان بهداشت کانادا (HC) مذاکرات خود درباره روش پیشنهاد شده برای اولویتبندی شکل نانوساختار مواد موجود در فهرست مواد داخلی (DSL) را آغاز کرد. کانادا از این روش پیشنهادی برای امور زیر استفاده میکند:
(۱) ایجاد فهرستی از نانو مواد موجود در کانادا به منظور اولویت بندی؛
(۲) بررسی این که چگونه از اطلاعات در دسترس به منظور اطلاع رسانی درباره اولویت بندی نانو مواد برای ارزیابی ریسک استفاده شود؛
(۳) جمعبندی نتایج پیشنهادی فرآیند اولویت بندی.
در سال ۲۰۱۵، بر اساس بند ۷۱ قانون حفاظت از محیط زیست کانادا مصوب سال ۱۹۹۹ (CEPA)، این کشور یک بررسی کلی را به انجام رسانید. این بررسی برای افرادی انجام شد که در سال ۲۰۱۴، بیشتر از ۱۰۰ کیلوگرم از هر یک از ۲۰۶ نانومواد مشخص شده را تولید کردهاند. سازمان های ECCC و HC، بر اساس نتایج این بررسی، فهرستی نهایی از نانو مواد تایید شده موجود در کانادا را آماده خواهند کرد و از این فهرست برای اولویت بندیهای بعدی استفاده خواهند نمود. این دو سازمان پیشنهاد دادند تا جایی که ممکن است، مواد شناسایی شده به گروههای اصلی تقسیم شوند. بر اساس اظهارات آنها، با این کار تا حد امکان به جای پرداختن به رویکرد ماده به ماده، دید قویتری درباره خطرات، حجم تولید و استفاده از دادهها ایجاد خواهد شد. این سازمان ها اظهار کرده اند که برای اولویت بندی و ارزیابی ریسک نانومواد باید در گروه بندی ملاحظات بیشتری (مانند: کاربرد، ویژگی منحصر بفرد، عامل¬دار شدن) در نظر گرفته شود. ۲۱ گروه اصلی نانومواد شامل موارد زیر است:
اکسید آلومنیوم ؛ اکسید آهن (II)/(II/III) ؛ سیلیکای اصلاح شده ؛ اکسید بیسموت ؛ اکسید منیزیم ؛ اکسید سیلیکون ؛ کربنات کلسیم ؛ اکسید منیزیوم (II & III) ؛ نقره ؛ اکسید سریوم ؛ نانوسلولز ؛ اکسید تیتانیوم ؛ اکسید کبالت (II) ؛ نانو رس ؛ اکسید ایتریوم ؛ اکسید مس (II) ؛ اکسید نیکل (II) ؛ اکسید روی ؛ طلا ؛ نقاط کوانتومی ؛ اکسید زیرکونیوم.
سازمان های ECCC و HCپارامترهای متعددی را در اولویت بندی نانو مواد از قبیل: اطلاعات حجم تولید و الگوی مصرف حاصل از انجام تحقیق و نمونه گیری، راههای مواجهه و اطلاعات علمی درباره خطرات را در نظر خواهند گرفت. این سازمان ها، مواجهه انسانی و اکولوژیکی را به صورت جداگانه با استفاده از اطلاعات به دست آمده از بررسیها مانند: حجم تولید، حوزه طبقه بندی ( بر اساس گزارش دستور العمل های سیستم طبقه بندی صنایع آمریکای شمالی با عنوان NAICS) و کاربرد (بر اساس گزارش دستورالعمل کارکرد ماده) تعیین خواهند نمود. این سازمان ها بیان کرده¬اند نانو موادی که در طول بررسی گزارش نشدهاند و هیچ اطلاعات داوطلبانه ای درباره آنها ارائه نشده است، جزو نانومواد تجاری در نظر گرفته نخواهند شد و اقدام بیشتری درباره آنها انجام نخواهد گرفت. مواجهه انسانی مستقیم به صورت زیر دستهبندی میشود:
• کم: موادی که فقط کاربرد صنعتی و یا تجاری (و نه مصرفی) دارند، یا موادی که امکان نشت آنها وجود ندارد؛
• متوسط: موادی که امکان نشت احتمالی در طول استفاده طبیعی وجود دارد؛
• زیاد: موادی که به طور مستقیم توسط مصرف کننده استفاده میشوند، در محصولات مصرفی وجود دارند، و یا در محصولات مورد استفاده کودکان به کار می روند.
اولویت بندی مواجهه اکولوژیکی بر اساس سه دسته زیر میباشد:
۱. ساخت نانو مواد؛
۲. ساخت محصول نهایی ؛
۳. استفاده از محصول نهایی.
برای رتبهبندی خطرات بالقوه سلامت انسان و محیط زیست، سازمان های ECCC و HCاز منابع مختلف از قبیل متون علمی، اطلاعات در دسترس حاصل از فعالیتهای دولت کانادا (از قبیل طرح مدیریت مواد شیمیایی با عنوان CPM)، و گزارشات و فعالیت های بین المللی (از قبیل برگه های اطلاعاتی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) اطلاعات لازم را جمعآوری و مخاطرات سلامتی انسان را از طریق در نظر گرفتن ویژگیهای نانو و اطلاعات تاکسیکولوژی نانومواد رتبهبندی خواهند کرد. این دو سازمان مخاطرات اکولوژیکی را از طریق بررسی شاخصهای نهایی در بین همه اجزا (برای مثال خاک، رسوب، هوا و آب)، گونهها و مدت زمان مواجهه رتبه بندی خواهند نمود.