۲۰ فروردین ۱۴۰۳
یازدهمین کنفرانس nanotox۲۰۲۴ در ایتالیا
۲۲ اسفند ۱۴۰۲
۸ خرداد ۱۳۹۴
چه وجه مشترکی بین روده بزرگ انسان، سپتیک تانک، نانوذرات مس و ماهی زبرا (zebrafish ) وجود دارد؟ این ها توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا و UCLA برای بررسی تاثیر نانوذرات مس، که در همه چیز، از رنگ تا مواد آرایشی یافت میشود، مورد بررسی قرار گرفتند.
محققان دریافتند که نانوذرات مس حتی با غلظت کمتر از ۰.۵ قسمت در میلیون، زمانی که در خارج از سپتیک تانک میباشد، نرخ تولد جنین ماهی زبرارا کاهش میدهد . با این حال، زمانی که نانوذرات مس به سپتیک تانک، که شامل مایعات شبیه مایعات دفعی بدن انسان و مواد غذایی هضم شده و فاضلاب خانگی بود، وارد شدند، بر روی نرخ تولد جنین ماهی زبرا تاثیری نداشتند.
به گفته آلیشیا تیلور، دانشجوی کارشناسی ارشد مشغول به کار در آزمایشگاه مهندسی محیط زیست در دانشگاه کالیفرنیا، نتایج امیدوارکننده است زیرا با عملکرد صحیح مخزن سپتیک می توانیم سمیت این نانوذرات از بین ببریم.
نتیجه این پژوهش زمانی اعلام شد که محصولات دارای نانوذرات به طور فزاینده ای در حال ورود به بازار است. با وجود اینکه ایمنی کارگران و مصرف کنندگان در معرض نانوذرات مورد بررسی قرار گرفته اما پیامدهای زیست محیطی نانوذرات بسیار کمتر شناخته شده است. سازمان حفاظت محیط زیست در حال حاضر در حال بررسی اثرات احتمالی نانومواد، از جمله نانو ذرات مس، بر سلامت انسان و سلامت اکوسیستم است.
در حال حاضر محققان در حال بررسی اندازه های مختلف ذرات مس در مقیاس میکرو و نانو هستند، از جمله ماده ای که به عنوان یک داروی ضد قارچ به محصولات کشاورزی و چمن اسپری می شود.
در حالی که این نانومواد دارای مس سودمند هستند، تماس موجودات زنده مانند جنین ماهی و یا ماهی با این مواد مورد مطالعه قرار نگرفته است چرا که مدل کردن این فرایند پیچیده است و باید جنبه های مختلف زیست محیطی لحاظ شود.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، این مشکل را با ایجاد یک سیستم منحصر به فرد آزمایشگاهی که شامل مدل شبیه سازی شده ی روده بزرگ انسان و سپتیک تانک دو محفظه ای، که در اصل سپتیک تانک مارپیچی بود، برطرف کردند. مدل شبیه سازی شده روده بزرگ، شامل یک لوله شیشه ای به طول ۲۰ اینچ با قطر ۲ اینچ با دو درپوش لاستیکی در هر دو انتها میباشد. یک غشاء لوله ای شکل که به طور معمول برای درمان دیالیز استفاده میشود نیز در لوله شیشه ای تعبیه شده است.
برای شبیه سازی تغذیه انسان، ۱۰۰ میلی لیتر از مخلوط ۲۰ ماده مختلف که شبیه مواد غذایی هضم شده در روده انسان بودند، سه بار در روز ( ساعت ۹ صبح، ۳ شب و ۹ شب) به مدت نه ماه در لوله دیالیز پمپ شد.
سپتیک تانک با آبی که برای شبیه سازی فاضلاب ناشی از وان حمام و همچنین نانوذرات مس پر شده بود. محققان از یک سپتیک تانک استفاده کردند چون ۲۰ تا ۳۰ درصد از خانواده های آمریکایی برای تصفیه فاضلاب از سپتیک تانک استفاده می کنند. علاوه بر این، پژوهش نشان داده شده است ۴۰ درصد مخازن سپتیک به درستی عمل نمی کند. یکی از دغدغه های موجود ، وجود نفص در عملکرد سیستم سپتیک تانک است، که به ورود فاضلاب های تصفیه نشده به خاک و آب های زیرزمینی منجر میشود.
هنگامی که محفظه اولیه سیستم سپتیک پر میشد، مایع به محفظه دوم وارد میشد. یک بار در هفته، پساب از محفظه ثانویه تخلیه و آن را به گالن های مهر و موم شده انتقال میدادند. سپس این پساب در ترکیب با جنین ماهی زبرا در یک فرآیند غربالگری با استفاده از صفحات چند دیواره برای دسترسی به نرخ تخم ریزی ماهی زبرا مورد استفاده قرار گرفت .پساب باقی مانده جهت ادامه ی تحقیقات ذخیره شده است.