۲۰ فروردین ۱۴۰۳
یازدهمین کنفرانس nanotox۲۰۲۴ در ایتالیا
۲۲ اسفند ۱۴۰۲
۳ مهر ۱۳۹۲
پس از درخواست کنگره ایالات متحده از شورای تحقیقات ملی (NRC)، گزارش جدیدی با عنوان « پیشرفت های پژوهشی در محیط زیست، سلامت و جنبه های ایمنی نانومواد مهندسی شده » منتشر گردیده است. در این گزارش آمده است اگر چه برخی از پیشرفت ها در زمینه محیط زیست، سلامت و جنبه های ایمنی در نانومواد مهندسی شده در دستور کار بخش های پژوهشی کشورها قرار گرفته، اما کار کمی در زمینه پیاده سازی یک راهبرد پژوهشی یکپارچه در سراسر دولت فدرال صورت گرفته است. گزارش پیشنهاد می دهد برای آنکه پیشرفت های تحقیقاتی شتاب بگیرد، باید یک سازمان با مدیریت قدرتمند و بودجه کافی ایجاد شود تا تلاش های تحقیقاتی در زمینه های زیست محیطی، سلامت و ایمنی را هدایت کند و پیاده سازی طرحی جامع را که برنامه پیشگامی ملی فناوری نانو (NNI) را تکمیل کند، در میان سازمان های فدرال تضمین نماید.
رفتارها و ویژگی های منحصر به فرد نانومواد و ابهامات موجود در رابطه با واکنش آنها با سیستم های بیولوژیک، پژوهش در زمینه خطرات بالقوه آنها بر روی سلامت انسان و محیط زیست را ضروری نموده است. با وجود افزایش در بودجه و میزان انتشار مطالب مروری پژوهشی در طول چند دهه اخیر، میزان کارهای پژوهشی در حوزه های زیست محیطی، سلامت و ایمنی همگام با کاربردهای فزاینده و رو به رشد فناوری نانو نمی باشد. به علاوه اثرات بالقوه این مواد بر روی انسان ها و اکوسیستم ها هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
در سال ۲۰۱۲، گزارشی از سوی شورای تحقیقات ملی با عنوان « یک راهبرد پژوهشی برای محیط زیست، سلامت و ایمنی نانومواد مهندسی شده » منتشر گردید که در آن یک رویکرد راهبردی برای توسعه زیرساخت های پژوهشی و علمی مورد نیاز برای نظارت بر سلامت و خطرات بالقوه زیست محیطی نانومواد ارائه شده است. این گزارش چهار حوزه پژوهشی با اولویت بالا را به صورت زیر مشخص نموده است:
۱. اندازه گیری و تعیین مشخصات منشاء انتشار نانومواد؛
۲. درک فرایندهایی که بر شدت مواجهه و خطرات اثر می گذارند؛
۳. واکنش های نانومواد در سیستم های پیچیده اعم از زیر سلولی تا اکوسیستم؛
۴. انجام پژوهش تطبیقی و ایجاد زیرساخت دانش برای تسریع پیشرفت و ارائه بازخورد سریع برای پیشبرد پژوهش.
گزارش فوق مکانیزم های اصلی پیاده سازی را مشخص کرده است که عبارت است از: افزایش هماهنگی بین سازمانی، فراهم سازی امکان مشارکت ذینفعان در تدوین راهبرد پژوهشی، اجرا و انتشار نتایج حاصل از پژوهش هایی که از طریق بخش خصوصی و دولتی تامین مالی شده، و مدیریت تضاد منافع.
کمیته تهیه کننده گزارش، مجموعه ای از شاخص ها را برای هر دسته توسعه داده است که به عنوان معیارهای اندازه گیری پیشرفت قابل استفاده هستند. گزارش جدیدی نیز که توسط همین کمیته تهیه شده، از این شاخص ها برای ارزیابی پیشرفت تلاش های پژوهشی اخیر در ایالات متحده و اتحادیه اروپا استفاده می کند. هر شاخص در سه دسته طبقه بندی شده اند: سبز برای فعالیت های جدید یا پیشرفت پایدار؛ زرد برای پیشرفت متوسط؛ قرمز برای فعالیت حداقلی و تغییرات کم.
این گزارش تنها یک شاخص را به عنوان سبز طبقه بندی می کند که عبارت است از توسعه روش هایی برای آشکارسازی، شناسایی، ردیابی و پایش تحولات نانومواد در محیط های ساده و شناخته شده. این شاخص به عنوان یک هدف در پژوهش تطبیقی و زیرساخت دانش قرار می گیرد. سایر شاخص ها برای پیشرفت در تحقیق و پیاده سازی در محدوده زرد تا قرمز قرار می گیرند.
به منظور بهبود سطح پیشرفت و حرکت شاخص به سمت رنگ سبز، گزارش اقدامات و اهداف خاصی را برای هر دسته بندی پژوهشی پیشنهاد می دهد. اما این کمیته بر یک نتیجه گیری از گزارش اول تاکید می کند، مبنی بر اینکه پاسخگویی و مسئولیت پذیری برای پیاده سازی یک راهبرد پژوهشی به دلیل فقدان نهادی با مدیریت قدرتمند و بودجه کافی برای هدایت کارهای پژوهشی در سطح دولت دچار اختلال شده است. به علاوه کمیته معتقد است که برنامه پیشگامی ملی فناوری نانو (NNI) از تفکیک و شفاف سازی اختیارات و مسئولیت پذیری سرمایه گذاری های پژوهشی در راستای ترویج، توسعه و تجاری سازی فناوری نانو نسبت به محیط زیست، سلامت و ایمنی سود خواهد برد. در هر دوی این شاخص ها، میزان پیشرفت به صورت رنگ قرمز طبقه بندی شده است.
در پایان گزارش آمده است که سازمانی فعال تر و گسترده تر برای تحقیقات ایمنی و سلامت فناوری نانو مورد نیاز می باشد. یک کارکرد مهم برای سازمان ناظر بر پژوهش، تامین و حفظ بودجه پایدار برای حداقل یک دهه آینده خواهد بود. این سازمان راهبر باید تضمین نماید تمامی ذینفعان به یک منبع عمومی و مشترک دانش و اطلاعات به عنوان یک محیط همکاری و مشارکت برای توسعه روش ها، مدل ها، و برای دریافت و انتشار داده ها دسترسی دارند. یک برنامه یکپارچه و هماهنگ در مقیاس ملی و جهانی این اطمینان را به وجود خواهد آورد که یافته های پژوهشی، شواهد مورد نیاز را برای اخذ تصمیماتی موثر جهت مدیریت و جلوگیری خطرات بالقوه بر روی سلامت و محیط زیست، فراهم می آورد.