۲۶ فروردین ۱۴۰۳
استانداردسازی ارزیابی پایداری مواد مبتنی بر گرافن
۲۲ اسفند ۱۴۰۲
اعلام برگزیدگان مسابقه "ایمنی در آزمایشگاه نانو"
۱۶ اسفند ۱۴۰۲
۱۰ مرداد ۱۳۹۹
دومین کمیته برنامهریزی استانداردهای فناوری نانو در سال ۹۹، روز سه شنبه ۶ مرداد از طرف سازمان ملی استاندارد ایران و با حضور نمایندگان ستاد توسعه فناوری نانو به صورت مجازی برگزار گردید. در این کمیته، با تدوین ۶ عنوان استاندارد پیشنهاد شده، موافقت و تدوین آنها آغاز شد.
دبیر و کارشناسان گروه استاندارد و ایمنی ستاد فناوری نانو، در این جلسه از عناوین پیشنهادی دفاع کردند. همچنین سرکار خانم خضرایی مدیر کل دفتر تدوین استاندارد، کارشناسان دفتر تدوین، اساتید و افراد متخصص از سازمان ها و شرکت ها و پژوهشگاه استاندارد نیز در این جلسه حضور داشتند.
عناوین استانداردهای پذیرفته شده در کمیته برنامه ریزی به شرح ذیل می باشد:
۱- استاندارد روش عملی - برای جمع آوری نانو ذرات غیر الیافی با استفاده از نمونه بردار رسوبدهی از نمونههای نانوذرات NRD
۲- فناوری نانو - ارزیابی سمیت نانو ذرات در محیط برون تن به روش mts
۳- فناوری نانو آزمون فعالیت فتوکاتالیستی نانو ذرات برای اکسایش NADH
۴- ارزیابی زیستی تجهیزات پزشکی - قسمت ۲۲ - راهنما برای نانومواد
۵- فناوری نانو - ملاحظات برای مطالعات توکسوکینتیک انجام شده با نانوذرات
۶- فناوری نانو - فیلم های نانوکامپوزیتی پلیمری برای بسته بندی های غذایی با خواص نفوذناپذیری - ویژگی ها و روش های آزمون
کمیته فنی استانداردهای فناوری نانو، هم اکنون در حال برنامه ریزی و پیگیری اقدامات حمایتی و اجرایی برای تدوین این استانداردها می باشد و امید است با مشارکت متخصصان و کارشناسان شاغل در مراکز علمی، تحقیقاتی و شرکت های تولیدی فناوری نانو کشور و همچنین همکاری سازمان ملی استاندارد، مراحل تدوین و تصویب بخش عمده این استانداردها تا پایان سال ۹۹ انجام شود.
لازم به ذکر است که طبق رویه سازمان ملی استاندارد، قبل از شروع به تدوین هر استاندارد ملی، باید عنوان و دبیر آن توسط سازمان ملی استاندارد تأیید شود. برای این منظور کمیته ای با عنوان «کمیته برنامه ریزی» در حوزه تخصصی مرتبط با آن استاندارد تشکیل می شود که اعضای آن شامل: کارشناسان و مدیرانی از سازمان ملی استاندارد، نمایندگان کمیته فنی متناظر مرتبط، کارشناسان فنی و تخصصی مرتبط با موضوع استاندارد هستند. تصویب عنوان هر استاندارد، بر اساس شاخص هایی از قیبل: ارتباط تخصص و سابقه دبیر با موضوع استاندارد، نیازمندی های جامعه علمی و صنعتی کشور، ظرفیت های فنی و اقتصادی کشور، وجود منابع علمی و پژوهشی معتبر برای استاندارد و ... انجام می شود.