۳۰ شهریور ۱۴۰۴
مطالب مرتبط
یک پژوهش منتشرشده در Nano Today نشان می‌دهد که مورفولوژی نانوالیاف (طول، قطر و سختی آن‌ها) نقش مهم‌تری از ترکیب شیمیایی در بروز آسیب ریه دارد.
در این مطالعه، نانوالیاف سیلیکون کاربید (SiC) و دی‌اکسید تیتانیوم (TiO₂) در دو حالت دست‌نخورده و آسیاب‌شده بررسی شدند. نتایج نشان داد که الیاف بلند و سخت، موجب سوراخ شدن غشای سلول، التهاب مداوم و پدیده فاگوسیتوز ناکام در ماکروفاژهای ریه می‌شوند. اما الیاف کوتاه‌شده به‌راحتی بلعیده شده و اثرات سمی بسیار کمتری داشتند.
آزمایش‌های پروتئومیک نشان داد که الیاف دست‌نخورده‌ی SiC بیش از ۱۰۰۰ پروتئین و TiO₂ بیش از ۲۶۶ پروتئین را تغییر دادند، در حالی‌که نوع آسیاب‌شده تنها بر تعداد اندکی (۱۰ و ۵ پروتئین) اثر گذاشت.
پژوهشگران مجموعه‌ای از ۵۸ پروتئین را به‌عنوان «اثر انگشت آسیب‌زایی ناشی از مورفولوژی» معرفی کردند که می‌تواند مستقل از جنس ماده، به‌عنوان شاخصی جهانی برای پیش‌بینی اثرات نانوالیاف بر سلامت ریه مورد استفاده قرار گیرد.
این یافته‌ها می‌تواند مبنای طراحی نانوموادی ایمن‌تر، کاهش اتکا به آزمایش‌های حیوانی و توسعه چارچوب‌های نظارتی هوشمندتر در حوزه فناوری نانو باشد.
منبع خبر برای مطالعه بیشتر: